Γυναικεία πορτρέτα του Γιώργου Σκυλογιάννη
Στο εργαστήριο του καλλιτέχνη στα Ταμπάκικα της Άμφισσας.
‘’Εγκλωβίζοντας δυο φορές το αντικείμενο για το οποίο μιλά, του στήνει την πιο τέλεια παγίδα. Με τη διπλή του είσοδο επιτυγχάνει αυτή τη σύλληψη, για την οποία δεν είναι ικανοί από μόνοι τους ο λόγος ή το σχέδιο’’
Μισέλ Φουκώ
Κάποιος είδε μια γυναίκα ζωγραφισμένη στα ταμπάκικα στης Άμφισσας.
Μια συκ, στυλάτη δεσποινίδα στο Μαρέ.
Μια αγχωμένη τρεχάτη στην Ακαδημίας.
Μια δροσερή φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη.
Μια γυναίκα χωρίς πρόσωπο σε εμπόλεμη ζώνη.
Μια γυναίκα χωρίς κορμί σε ερωτική περίπτυξη.
Στ’ αλήθεια, ποια γυναίκα είναι η ιδανική ώστε να γίνει εικαστικό δημιούργημα; Οι γυναίκες του Γιώργου Σκυλογιάννη είναι απροσδιόριστες, ελλειπτικές, παράξενα χρωματισμένες και δοσμένες. Οι γυναίκες του είναι μυστηριακές, υπεκφεύγουσες, άπιαστες, λατρευτικές. Η τέχνη είναι ίσως το μοναδικό πεδίο όπου το έμφυλο ζήτημα παρέμεινε πάντα εκτός καταστολής και εντός ελευθερίας. Κι εμείς τι καλούμαστε να πράξουμε ως καλλιτέχνες και θεατές; Απλώς συνεχίζουμε να προσπαθούμε ν’ αναπαραστήσουμε αυτό που δεν αναπαριστάται…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου